Doorgaan naar hoofdcontent

Minder spullen, meer ruimte in mijn hoofd

Vandaag heb ik mijn eerste babyschoenen weggegooid. Het viel me eerst zwaar, maar dat gevoel verdween snel. Na een paar uur voelde het alsof er een dam doorbrak. Ik heb een foto van de schoenen gemaakt, zodat ik ze altijd nog eens kan bekijken. 

Waarom ik dit aandenken aan mijn jeugd weggooide? Ik probeer al enkele weken duurzamer en evenwichter te leven. Ik wil minder ballast meeslepen in mijn leven. Ik wil in balans leven met de natuur: dus geen vlees meer eten en minder of geen zuivel. Een bovenal wil ik meer rust in mijn hoofd. Daarom lees ik al enkele weken van alles over minimalisme en gezond leven. 

Gisteren las ik het boek 'Vaarwel spullen' uit van Fumio Sasaki. Een mooi boek voor een beginnend minimalist. Lekker geschreven vol met praktische overwegingen, en mooie inzichten. Een aanrader! Hij eindigt zijn boek met een citaat van de dichter Rūmī: "Maar ik doe nu mijn mond dicht, in de hoop dat jij de jouwe opendoet." Tijd om mijn mond open te doen. Verder te ontspullen. En verslag te doen van deze ingewikkelde reis.

Schoentjes
De zolderkamer en de vliering zijn de afgelopen weken heel wat lichter geworden. Alles wat we al geruime tijd niet meer gebruikten hebben we weggedaan. Voor het merendeel van de spullen ging dit makkelijk. Het was namelijk bovenal echt troep. Van enkele zaken hebben we foto's gemaakt (oude brieven), een paar zaken hebben we verkocht op Marktplaats. Maar het merendeel kon gewoon weg. 

Het voelt fantastisch. Net of we nu door de vliering heen de sterren kunnen zien. Ik slaap er ook stukken rustiger door. Wetende dat we daar niet elke drie maanden weer moeten gaan schuiven met de troep.

Op deze zolder kwam ik ook mijn schoenen tegen. Hoe vaak ik deze al niet verplaatst heb. Er zat maar een ding op: een mooie foto van ze maken en ze daarna wegdoen. Een zwaar moment, maar de opluchting die ik nu voel is groot. Ik geloof dat het hek van de dam is. En zal morgen eens gaan praten met mijn moeder over al die zaken uit het verleden die in ons huis rondhangen. Zoals een grote Friese staartklok van mijn opa en oma of enkele medailles en andere zaken. Op naar minder spullen. Op naar een bewuster leven. Op naar een duurzaam leven.

Reacties

Meest gelezen

Elke maand aflossen: hoe houd je dat vol?

Je denkt er misschien anders over, maar ook je hypotheek is gewoon een lening. Een schuld. Een bijzonder soort schuld. Dat wel. Een schuld die meestal wel in een positief licht wordt gesteld: "Neem maar een hypotheek, daar word je blij van." Nou, ik kan je vertellen je wordt er niet blij van. Tenminste ik niet. Na 30 jaar moet je hypotheek echt afgelost zijn (en heb je ondertussen bakken aan teveel rente betaald aan je bank). Zeker, het maakt verschil of je een aflossingsvrije hypotheek hebt of , bijvoorbeeld, een annuïteitenhypotheek. Want bij de laatste los je wel af. Toch, doe je dat ook in dertig jaar en betaal je nog steeds megaveel rente. Hoe kom je nou zo snel als mogelijk van die lening af? Drie tips. Maak van elke aflossing een feestje Letterlijk een feestje met gebak als het je eerste aflossing is of een groter bedrag. En meer figuurlijk noteer bijvoorbeeld wat je minder aan rente gaat betalen. Maak er een leuke grafiek van en print deze uit. Of teken je huis. Verde...

Op naar de 3,95 %? Of toch wachten…

Een kleine update van onze aflossingsperikelen. We twijfelen of we het aflossingsvrije gedeelte van de hypotheek over moeten sluiten zodat we profiteren van de lagere rentestand. Ik had al eerder voorgerekend hoeveel ons dit ongeveer zou gaan kosten: 13.800. Bij navraag bij de onze bank bleek dat dit wel ongeveer klopt: 13.500. Tja: en nu? Het is een flinke zak geld, en daarbij doen we er 5 jaar over om het terug te verdienen. Daarbij is de rente vorige week weer een stapje verder gedaald. Waardoor onze boete alleen maar hoger wordt! De keuze die we willen maken, is een lastige. Speculeren we nu al op een rentestijging in de toekomst? Of wachten we gewoon nog, net zolang tot de eerste rentestijgingen zich aandoen? Een andere keuze is om gewoon af te lossen: en niet al te vaak meer naar de rente te kijken. We hebben namelijk het bedrag om de boeterente te kunnen betalen al bij elkaar gespaard. Lossen we dit bedrag dan nu maar af, of sparen we het nog een tijdje op? De rente op on...